ลักษณะของภาษาไทยวิบัติ
อาจแบ่งเป็นหมวดหมู่ได้ ดังนี้
๑. คำที่สะกดผิดได้ง่าย เป็นรูปแบบของคำที่มีการสะกดผิด ซึ่งเกิดจากคำที่มีการผันอักษรและเสียงไม่ตรงกับรูปวรรณยุกต์ เช่น
* สนุ้กเกอร์ → สนุ๊กเกอร์
* โน้ต → โน๊ต
๒. คำที่สะกดผิดเพื่อให้แปลกตา หรือ ง่ายต่อการพิมพ์ (ทำให้พิมพ์ได้เร็วขึ้น) เช่น
* หนู→ นู๋
* ผม → ป๋ม
* ใช่ไหม → ชิมิ
* เป็น → เปง
* ก็ → ก้อ
* ค่ะ,ครับ → คร่ะ,คับ
* เสร็จ → เสด
* จริง → จิง
* เปล่า → ปล่าว,ป่าว,เป่า
๓. การลดรูปคำ เป็นรูปแบบของคำที่ลดรูปให้สั้นลงมีใช้ในภาษาพูด เช่น
* มหาวิทยาลัย → มหา’ลัย ,มหาลัย
* โรงพยาบาล → โรงบาล
๔. คำที่สะกดผิดเพื่อให้ตรงกับเสียงอ่าน เช่น
* ใช่ไหม → ใช่มั้ย
๕. คำที่สะกดผิดเพื่อแสดงอารมณ์ เช่น
* ไม่ → ม่าย
* ไปไหน → ปายหนาย
* นะ → น้า
* ค่ะ,ครับ →คร่า,คร๊าบ
* จ้ะ → จร้า
นอกจากนี้ยังสามารถแบ่งออกเป็นกลุ่มที่ใช้ในการพูด และกลุ่มที่ใช้ในการเขียน
๑. กลุ่มที่ใช้เวลาพูด เป็นประเภทของภาษาวิบัติที่ใช้ในเวลาพูดกัน ซึ่งบางครั้งก็ปรากฏขึ้นในการเขียนด้วย แต่น้อยกว่าประเภทกลุ่มที่ใช้ในเวลาเขียน โดยมักพูดให้มีเสียงสั้นลง หรือยาวขึ้น หรือไม่ออกเสียงควบกล้ำเลย ประเภทนี้เรียกได้อีกอย่างว่ากลุ่มเพี้ยนเสียง เช่น ตัวเอง → ตะเอง
๒. กลุ่มที่ใช้ในเวลาเขียน รูปแบบของภาษาวิบัติชนิดนี้ โดยทั้งหมดจะเป็นคำพ้องเสียงที่หลายๆคำมักจะผิดหลักของภาษาอยู่เสมอ โดยส่วนใหญ่กลุ่มนี้จะใช้ในเวลาเขียนเท่านั้น โดยยังแบ่งได้เป็นอีกสามประเภทย่อย
๒.๑ กลุ่มพ้องเสียง รูปแบบของภาษาวิบัติชนิดนี้ จะเป็นคำพ้องเสียง โดยส่วนใหญ่กลุ่มนี้จะใช้ในเวลาเขียนเท่านั้น และคำที่นำมาใช้แทนกันนี้มักจะเป็นคำที่ไม่มีในพจนานุกรม
* เธอ → เทอ
* ใจ → จัย
* ไง → งัย
* กรรม→กำ
* ให้→หั้ย
* ได้→ด้าย
* ไป→ปัย
๒.๒ กลุ่มที่รีบร้อนในการพิมพ์ กลุ่มนี้จะคล้ายๆกับกลุ่มคำพ้องเสียง เพียงแต่ว่าบางครั้งการกด Shift อาจทำให้เสียเวลา เลยไม่กด แล้วเปลี่ยนคำที่ต้องการเป็นอีกคำที่ออกเสียงคล้ายๆกันแทน เช่น
* รู้ → รุ้
* เห็น → เหน
* เป็น → เปน ๒.๓ กลุ่มที่ใช้สื่อสารในเกมส์ (ใช้ตัวอักษรภาษาอื่นที่มีลักษณะคล้ายตัวอักษรไทย)
เทพ → Inw
นอน → uou
เกรียน → เกรีeu
แทงแรงแรง → IInJIISJIISJ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น